The proof of the pudding is in the eating, dus afgelopen week heb ik de nodige opnamen gemaakt met de Air 2S, op verschillende locaties en tijdens verschillende omstandigheden, variërend van zonnig weer tot en met zonsopkomst en -ondergang. Ik koos voor de instellingen die de hoogste kwaliteit video opleveren (5,4K resolutie, H.265 compressie, 10 bit kleurdiepte, D-log kleurprofiel, 25 fps). Ik maakte gebruik van alle drie de vliegmodi.
Tijdens het filmen is het ontbreken van een instelbaar diafragma bij handmatige belichting een groot gemis. Met de DJI Air 2S zit je vast aan f/2.8. Dat betekent dat je tijdens het filmen maar twee mogelijkheden hebt om de belichting aan te passen: een ND-filter plaatsen, of de sluitertijd variëren (het aanpassen van de ISO is overdag eigenlijk niet aan de orde). Beide opties zijn niet ideaal voor als je gewend bent om de sluitertijd op 2x de framerate (in dit geval 1/50) te houden.
Bovendien is het niet handig om steeds het menu in te moeten duiken om de belichting aan te passen: bij de Mavic 2 Pro bijvoorbeeld doe je dat simpelweg door even aan een wieltje op de controller te draaien. Op de controller van de Air 2S vindt je maar één draaiwieltje, waarmee je de camera omlaag en omhoog kunt draaien. Het ontbreken van een instelbaar diafragma ervaar ik voor het serieuzere videowerk als een belangrijk nadeel.
Tijdens de montage van bovenstaande video is in Final Cut Pro alleen een zogenaamde lut toegepast (om het vlakke D-log kleurprofiel om te zetten naar realistische kleuren) en wat aanpassingen op het gebied van saturatie en helderheid. Tijdens het monteren van de video (op een redelijk recente MacBook Pro) is goed merkbaar dat 5,4K resolutie veel van de computer vraagt. Het filmen in deze hoge resolutie is alleen zinvol als je computer snel genoeg is om met dergelijke bestanden om te gaan.
De 10 bit kleurdiepte is een verademing tijdens het color graden: je hebt veel meer speelruimte om de kleuren en belichting aan te passen. Hierin is de Air 2S echt een grote vooruitgang ten opzichte van de Mavic Air 2, en is op dit vlak vergelijkbaar met de Mavic 2 Pro. Ook welkom is de hogere bitrate van 150 Mbps. Dit vertaalt zich in vloeiende kleurgradiënten en het behoud van details in ‘drukke’ beelden. De sensor heeft wel zijn beperkingen op het vlak van lichtgevoeligheid: in een shot dat kort na zonsondergang werd gemaakt is redelijk wat ruis te zien.
Inhoudsopgave
Digitale zoom
Een nieuwe feature van de DJI Air 2S is de mogelijkheid om digitaal in te zoomen tijdens het filmen (bij fotograferen ontbreekt deze mogelijkheid). Dit is echter niet mogelijk tijdens het filmen met 10 bit kleurdiepte of wanneer je in 5,4K filmt. In 4K kun je kiezen uit 2x of 4x digitale zoom. In 1080p HD komt daar de optie van 8x digitale zoom bij.
Normaal gesproken ben ik niet zo te porren voor digitale zoom, maar ik moet zeggen dat de Air 2S me in positieve zin weet te verrassen. In onderstaande video zie je het verschil tussen geen zoom, 2x zoom en 4x zoom bij 4K. Zeker de 2x zoom is best acceptabel te noemen: alleen bij kleine details is er wat moiré zichtbaar. Bij 4x digitale zoom is er sprake van nog veel meer moiré.
Fotografie
De DJI Air 2S legt foto’s vast met een resolutie van 20 megapixels. Dat is op papier een achteruitgang ten opzichte van voorganger Mavic Air 2, die maximaal 48 megapixels bood. Maar daar staat tegenover dat de grotere sensor garant zou moeten staan voor een betere lichtgevoeligheid, wat in minder ruis zou moeten resulteren. Maar als je de gevoeligheid opschroeft begin je vanaf ISO 400 al redelijk wat beeldruis te zien.
Voor optimale resultaten is het mogelijk om te fotograferen in DNG RAW. Ook biedt de drone de mogelijkheid om het beeld automatisch te verbeteren aan de hand van de omstandigheden. Dat is met name voor beginnende dronefotografen interessant. Een nadeel van de groothoeklens is dat je veel last hebt van perspectiefeffecten, zeker als je de camera wat omlaag draait. Verder wordt het beeld aan de randen wat onscherper.
Panorama- en 360º-fotografie
Natuurlijk biedt de Air 2S ook mogelijkheden aan op het gebied van panoramafotografie. Onderstaande 360º foto komt direct uit de drone rollen. Het is ook mogelijk om de bronbestanden op te slaan in jpg of DNG RAW en ze dan zelf te stitchen in professionele software zoals PTGui, voor betere resultaten.
Obstakeldetectie en APAS
Ik heb de DJI Air 2S op diverse plekken dwars door boomgaarden gestuurd. Vooruitvliegend zou de drone op basis van het vernieuwde Advanced Pilot Assistance System (APAS) zelfstandig in staat moeten zijn om obstakels te vermijden, in voor- en achterwaartse vliegrichting dan (er zijn geen sensoren aan de zijkanten van de drone aanwezig). Maar helaas moet ik concluderen dat de drone dat niet heel soepeltjes doet. Soms houdt het toestel ineens stil – bijvoorbeeld omdat er ineens een klein takje wordt gedetecteerd – en dat betekent een onbruikbaar videoshot.
Het feit dat de Air 2S geen zijwaartse sensoren heeft betekent dat je nooit voor de volle honderd procent kunt vertrouwen op de obstakeldetectie, zeker niet als je zijwaarts vliegt. Dit geldt ook voor het gebruik van ActiveTrack, waarbij de drone automatisch achter een onderwerp aanvliegt. Wegens tijdgebrek (de drone moest weer terug naar DJI) heb ik die functie niet kunnen testen, maar ik heb al de nodige crashes voorbij zien komen in diverse reviewvideo’s.
MasterShots
Een heel nieuwe functie is MasterShots. Omdat veel dronevliegers niet de moeite nemen om hun videobeelden te bewerken (of niet goed weten hoe dat moet), biedt DJI steeds meer mogelijkheden aan om snel een leuk filmpje te maken. Het fenomeen QuickShots kende je misschien al, maar MasterShots is hierop een uitbreiding.
Na het activeren van deze functie moet je eerst een onderwerp selecteren. Daarna gaat de drone een paar minuten lang verschillende vlieg- en camerabewegingen uitvoeren (zorg dat je de ruimte hebt!). Zodra dat achter de rug is, kun je in de DJI Fly app kiezen voor een template. Daarna wordt er automatisch een video gemaakt, met muziek en al. Die kun je dan direct delen op Facebook of Instagram. Een geinige feature voor beginners, maar verder niet bruikbaar voor serieuzere doeleinden.
AirSense
Een nieuwe feature die DJI heeft toegevoegd aan de Air 2S is AirSense. Dat is een veiligheidssysteem dat de dronepiloot moet attenderen op naderend vliegverkeer. Dit werkt op basis van ADS-B. In Nederland (en Europa) zijn echter niet alle luchtvaartuigen uitgerust met zo’n transponder, zeker de kleine toestellen niet, en zweefvliegtuigen gebruiken weer een ander systeem. Je kunt hier dus niet blindelings op vertrouwen. Tijdens de paar uur dat ik met de Air 2S heb gevlogen heb ik in ieder geval geen enkele keer een waarschuwing gekregen.
Conclusie
DJI heeft met de Air 2S wederom een puike drone afgeleverd. De drone vliegt strak en stabiel, de beeldkwaliteit is verbluffend voor zo’n compacte drone, en de drone is nog veelzijdiger dan de Mavic Air 2. Het is dat de camera geen variabel diafragma heeft, maar anders zou je bijna kunnen spreken van een serieus alternatief voor de Mavic 2 Pro. Als nadeel noem ik de nog altijd beperkte obstakeldetectie. Op dit vlak begint DJI echt achter te lopen, zeker als je ziet wat een partij als Skydio op dit vlak heeft bereikt. Verder kun je in onze contreien helaas niet vertrouwen op AirSense.
De olifant in de kamer is het feit dat de DJI Air 2S nog geen Cx-label heeft. Vanaf 1 januari 2023 moeten alle nieuwe verkochte ready to fly drones zo’n label hebben, om ermee in Open subcategorieën A1 en A2 te mogen vliegen. Zogenaamde legacy drones komen onverbiddelijk terecht in subcategorie A3. Dat geldt dus ook voor de DJI Air 2S. Overigens valt DJI weinig te verwijten: de technische standaarden waar drones aan moeten gaan voldoen zijn simpelweg nog niet vastgesteld. Vanwege het gewicht van 595 gram mag de DJI Air 2S tot eind 2022 gebruikt worden in Open subcategorie A2, zolang je het juiste dronebewijs hebt en minstens 50 meter afstand aanhoudt van niet-betrokken personen op de grond.
Het ontbreken van een Cx-label maakt het lastig om een eindoordeel te vellen. Kijkend naar de vlieg- en cameraprestaties is de DJI Air 2S een aanrader voor wie een all-round cameradrone zoekt, als je kunt leven met het gemis van een instelbaar diafragma en je de beperkingen op het vlak van obstakeldetectie voor lief neemt. Maar vanwege het ontbreken van een Cx-label heeft de drone in zekere zin een beperkte houdbaarheid (tenzij DJI te zijner tijd een oplossing vindt om het C1-label achteraf toe te kennen aan deze drone). Ik kan voor jou als lezer niet bepalen of dat een groot nadeel is; ik kan je er alleen op wijzen. Vanwege die onzekerheid krijgt de drone niet de maximale score.
De voor deze review uitgeteste DJI Air 2S Fly More Combo kost € 1.299,-. De basisuitvoering kost € 999,-.
DJI Air 2S specificaties
- Startgewicht: 595 gram
- Maximale vliegtijd: tot 31 minuten
- Sensor: 1 ” CMOS, resolutie: 20 megapixels
- Cameralens: 88º FOV, 35 mm format equivalent, brandpuntafstand 22 mm
- Diafragma: f/ 2.8 (vast)
- Focusbereik: 0,6 meter tot oneindig
- ISO-bereik video: 100-3.200 (auto), 100-6.400 (manual)
- Kleurmodi: normal, D-log, HLG
- Videocompressie: h.264 / h.265
- Maximale videobitrate: 150 Mbps
- Maximale fotogrootte: 5.472 x 3.648 pixels, 3:2
- Videoresolutie: 5.4K tot 30 fps, 4K tot 60 fps, 2,7K tot 60 fps, 1080p HD tot 120 fps
- Intern geheugen: 8 GB
- Autonomie: ActiveTrack 4.0, APAS 4.0
- Maximaal bereik: 8 km (CE)
- Cx CE-label: n.v.t.
- Video-overdracht: OcuSync 3.0 (niet compatibel met DJI Goggles, wel met de DJI Smart Controller)
Summary
