In rampsituaties lopen first responders vaak dezelfde levensbedreigende risico’s als de slachtoffers zelf. Ontdek hoe de onbemande eerstehulpverleners van DJI de kans op succes van een reddingsoperatie kunnen vergroten en meer kunnen redden dan alleen het leven van slachtoffers van rampen.
Inhoudsopgave
De roep om helden
Toen Kenny Åserud de noodoproep op 30 december 2020 om 04:00 uur beantwoordde, had hij niet verwacht dat dit het begin zou zijn van de langste en meest uitdagende reddingsmissie die zijn team ooit had meegemaakt.
De omvang van de situatie werd snel duidelijk: dit was de grootste aardverschuivingsramp in de geschiedenis van Noorwegen, die twee (2) vierkante kilometer besloeg en het dorp Ask in Gjerdrum trof. Met temperaturen tot -23°C moesten Kenny en zijn collega’s de overlevenden zo snel mogelijk lokaliseren en daarbij hun eigen veiligheid op het spel zetten.
Fotocredit: Anders Martinsen, UAS Noorwegen
De Noorse hulpdiensten zijn getraind om drones in te zetten bij reddingsmissies om een gedetailleerd overzicht te krijgen van de rampplek. De primaire doelen zijn om locaties van mogelijke overlevenden in kaart te brengen en potentiële gevaren voor de reddingswerkers zelf te markeren. Geconfronteerd met zo’n groot gebied van verwoesting, zou drone-assistentie van onschatbare waarde zijn.
Toen de reddingshelikopters de eerste overlevenden in veiligheid hadden gebracht, lanceerden de drone-operators DJI Matrice 300 RTK’s om het gebied in kaart te brengen, waardoor het commandocentrum de zoektocht vanaf een veilige afstand kon coördineren. Met drones die de volgende 40 dagen continu in de lucht waren, werd dit Europa’s grootste drone-reddingsoperatie tot nu toe.
“Dit was een zeer uniek incident dat leidde tot een van de grootste reddingsoperaties in Noorwegen. Ervoor zorgen dat iedereen hetzelfde begrip heeft van de operatie is altijd belangrijk maar moeilijk. Drones hebben ons geholpen met deze uitdaging. Ze leverden ook hoogwaardige luchtsensorgegevens om de aardverschuiving te bewaken, zodat we de operatie op elk uur veilig konden voortzetten. – Jørgen Lunde Ronge, hoofdinspecteur van politie, politiedistrict Oslo
Drones kunnen zien wat mensen niet kunnen
Omdat het luchtruim aanvankelijk uitsluitend door helikopters werd bezet, was de eerste inzet van drones pas mogelijk na het vallen van de avond, toen zowel menselijk zicht als conventionele camerabeelden vrijwel nutteloos waren. De drones die werden ingezet, maakten echter gebruik van de Zenmuse H20T thermische vision-payload om in het donker een kaart met hoge resolutie te maken.
Nicholas Newhouse, een van de drone-operators, benadrukte ook een ander belangrijk voordeel van infraroodkartering: de kleinere bestandsgrootte van infraroodbeelden in vergelijking met traditionele foto’s. Dit zorgt voor een veel kortere verwerkingstijd, waardoor de reddingswerkers slechts vijf uur na de eerste lancering van de drone met de voltooide kaart kunnen werken. In feite duurde het slechts een uur voordat de infraroodbeelden waren verwerkt tot een afgewerkte 3D-kaart nadat de drones waren geland. De kaart werd vervolgens toegankelijk gemaakt voor alle hulpdiensten die bij de missie betrokken waren, waardoor ze de informatie kregen die ze nodig hadden om in het donker veilig over de rampplek te navigeren.
Fotocredits: Nicholas Caprino Newhouse, Andøya Space
“Het creëren van orthomosaics, 3D-modellen of als hulpmiddel voor zoek- en reddingsacties, de H20T-sensoren op een Matrice 300 RTK waren een onmisbare combinatie voor deze veeleisende missie.” Nicholas Caprino Newhouse, Andøya Space Lead Pilot
De 3D-modelkaart van het gebied, voltooid binnen de eerste 24 uur, bleek een kritieke bron van informatie te zijn, omdat het uitgebreide situationele kennis bood om een veilige en beveiligde reddingsoperatie te garanderen.
“Het was ongekend om in zo’n korte periode toegang te hebben tot nauwkeurige, up-to-date kaarten met hoge resolutie van een rampgebied.” – Dan Richard Isdahl-Engh, Andøya Space Data Analyst
Situationeel bewustzijn is een marathon, geen sprint
Het hebben van een kaart helpt om een gedetailleerd beeld te krijgen van de situatie en mogelijke gevaren. Echter, in de nasleep van een aardverschuiving is een groot risico voor zowel overlevenden als reddingswerkers de gebroken structurele integriteit van de bodem, wat kan leiden tot daaropvolgende aardverschuivingen. Om eventuele risico’s daarbij in te kunnen schatten, worden met periodieke tussenpozen meerdere kaarten gemaakt.
De DJI Matrice 300 RTK maakt vooraf geplande vaste vliegroutes mogelijk, wat het vergelijken van kaartresultaten veel gemakkelijker maakt, omdat de posities en waypoints van waaruit de grond werd onderzocht niet bij elke vlucht veranderden zoals ze zouden doen als de foto’s vanuit een helikopter waren genomen. Dit maakt een nauwkeurige analyse mogelijk van veranderingen in de omgeving die wijzen op structurele gevaren in de grond.
Een interactief 3D-model van het gebied hielp de reddingsteams met situationeel bewustzijn.
3D-kaart door Andøya Space
De geavanceerde navigatiesoftware in de DJI Matrice 300 RTK maakte ook de samenwerking tussen de drones en helikopters, die vaak tegelijkertijd in de lucht waren, veel gemakkelijker. Deze software in combinatie met een uitstekende communicatiestrategie elimineerde vrijwel het risico van gevaarlijke ontmoetingen tussen de verschillende typen vliegtuigen in het gedeelde luchtruim.
Volgens Dan Richard Isdahl-Engh, die de data-analist was die drone-kaarten gebruikte om situationeel bewustzijn te krijgen voor de reddingsmissie, die toegang had tot nauwkeurige, actuele kaarten met hoge resolutie van een rampgebied in zo’n korte tijdspanne van tijd was ongekend. Bij eerdere natuurrampen moest het team wachten op satellietbeelden die alleen verouderde, statische beelden met een lage resolutie opleverden.
Met volumemeting was het mogelijk om de hoeveelheid grond die werd verplaatst te kwantificeren
Volumekaart door: Andøya Space.
Met drones kunnen reddingsteams verder gaan zonder de veiligheid van hun personeel in gevaar te brengen
Helikopters zijn van vitaal belang om overlevenden snel op te halen, maar ze zijn niet ideaal voor het in kaart brengen van missies vanwege hun beperkte gezichtsveld en de hoeveelheid turbulentie die door hun rotorbladen wordt gecreëerd. Opwaaiend puin van verwoeste huizen en objecten vormt een bedreiging voor de veiligheid van reddingswerkers en bij temperaturen onder het vriespunt kan de opgeklopte koude lucht het ondraaglijk maken voor personeel op de grond. Drones zijn veel beter geschikt voor dit soort missies.
Hoewel de grond in Ask grotendeels uit modder bestond die veel van de hitte blokkeerde van alles wat er diep in was begraven, konden de drone-operators met de Zenmuse H20T thermische visie nog steeds het hittesignaal van een vastzittende hond identificeren 22 uur na de operatie. Omdat de reddingshelikopter enige tijd nodig had om de locatie van de hond te bereiken, werd één DJI Matrice 300 RTK-drone ingezet om de locatie te laten zweven om ervoor te zorgen dat de hond bleef zitten en markeerde deze met een constant zoeklicht totdat de hond in veiligheid werd gebracht. Dit benadrukt een ander kenmerk van de DJI Matrice 300 RTK: drone-operators waren voortdurend onder de indruk van de vliegtijdmogelijkheden en de lange levensduur van de batterij, zelfs bij constante temperaturen onder het vriespunt.
Een momentopname van hoe de DJI Matrice 300 RTK werd gebruikt en gemaximaliseerd tijdens de reddingsoperatie van de grootste aardverschuivingsramp in de geschiedenis van Noorwegen.
In totaal duurde de missie meer dan 40 dagen, waarin de reddingswerkers klaar waren om hun eigen veiligheid op het spel te zetten om anderen te redden. Ze werden ondersteund door meer dan 270 uur aan dronevlucht, waardoor de reddingswerkers realtime beelden van bovenaf kregen en de analisten nauwkeurige kaarten van de situatie kregen die ze konden gebruiken voor risicobeoordeling en voorspellende analyse.
Volgens het reddingsteam konden ze met behulp van onbemande DJI-drones de grenzen van de operatie verleggen en dingen doen die voorheen ondenkbaar waren; zoals het gebruik van drones als geïmproviseerde stormrammen om ramen te breken waar een tweede drone doorheen zou kunnen vliegen. Hoewel het niet de bedoeling is dat DJI-drones op deze manier worden gebruikt, benadrukken ze het echte voordeel van drones voor reddingsoperaties: het vermogen om alles wat nodig is om levens te redden zonder de gezondheid en veiligheid van het reddingsteam in gevaar te brengen.
“Zelfs bij slecht zicht konden de drones nog steeds presteren. Mensen konden nog steeds hun werk doen omdat de drones in de lucht waren!” Morten Helgesen, brandweerman van Gjerdrum
Hulp van bovenaf
Het belangrijkste onderdeel van elke missie is een uitgebreide set informatie. Het legt de basis voor elke operatie en zorgt ervoor dat beslissingen op een weloverwogen manier worden genomen. Bij een missie als deze, die meer dan 40 dagen duurde onder extreme omstandigheden met temperaturen tot -23°C en windsnelheden tot 18,4 m/s, hebben reddingsteams zoveel mogelijk betrouwbare informatie nodig om hun missie tot een succes te maken .
Fotocredit: Anders Martinsen, UAS Noorwegen
De reddingsmissie in Ask, Gjerdrum was er een waarin brandweerlieden, politieagenten, militairen, drone-operators, helikopterpiloten, analisten, Andøya Space, het Noorse Geotechnisch Instituut en zelfs de bewoners samenwerkten om levens te redden. Het was een diep ontroerend vertoon van menselijke veerkracht en vriendelijkheid. Mensen kwamen met eten, drinken en emotionele steun voor de reddingswerkers. Op oudejaarsavond bood een kleine jongen zijn chocolaatjes aan en zei dat de reddingswerkers het harder nodig hadden dan hij. Een perfecte illustratie van hoe deze gemeenschap alles heeft gegeven om deze operatie te ondersteunen.
DJI is er trots op deel uit te maken van deze collectieve inspanning om levens te redden en de veiligheid van eerstehulpverleners en reddingswerkers te helpen beschermen.
Fotocredit: Anders Martinsen, UAS Noorwegen
Vergroot het succes van uw reddingsoperatie met de DJI Matrice 300 RTK.
UAS Noorwegen, de UAV-organisatie in Noorwegen, speelde een centrale rol bij het optimaliseren van de vliegveiligheid en integratie van drones van meerdere operators, zowel bemand als onbemand, in de dagen na de aardverschuiving. Ze werkten als verbindingspunt tussen nationale luchtruimdienstverleners (NASP), luchtvaartautoriteit (CAA) en incidentcommandant van de politie om ervoor te zorgen dat drones zoveel mogelijk konden worden gebruikt, vaak zij aan zij tussen onbemande en bemande middelen bij Gjerdrum.
